De kerstboom staat, de lichtjes branden, de kerstwensen zijn geschreven, ik steek een kaarsje aan en denk aan de kerstdagen van vroeger met mijn ouders. We hadden geen cadeautjes, wel gingen we kerstavond naar de kerk en bij terugkomst stond er een gezellige tafel klaar met onder andere krentenbrood. Dit laatste was heel bijzonder want we hadden niet veel geld en krentenbrood was een luxe die we ons eigenlijk niet konden veroorloven. We gingen gezamenlijk eten en praatten over van alles. Het was levendig en vertrouwd.
Wat anders waren de dagen die hier vooraf aan gingen. Het huis moest schoon gemaakt worden, de boodschappen moesten gehaald worden, de kerstspullen moesten voor de dag gehaald worden, er moest van alles geregeld worden in te weinig tijd.
Wat is er sindsdien veranderd?
Weinig eigenlijk. Het is nog steeds stressen voor de kerst. Alle boodschappen die in huis gehaald moeten worden, omdat de winkels dan dicht zijn. Het huis moet schoon, de kerstboom moet opgetuigd worden, het huis moet versierd worden.
Dit allemaal terwijl de dagen korter worden en op regenachtige dagen het licht al om drie uur ’s middags aangaat. Het voelt alsof er te weinig tijd is. Het weinige zonlicht maakt me ook prikkelbaar. Om mij heen zie ik hetzelfde gebeuren: kerststress.
Waarom Kerststress?
Waarom maak ik mij zo druk? We krijgen geen gasten met kerst, we hebben geen verplichtingen om bij wederzijdse ouders langs te gaan. Ik zit in de ideale situatie dat ik mijn kerst in mag vullen zoals ik dit wil. Als ik 48 uur op bed wil liggen en naar mijn favoriete films ga kijken is dat prima. Als ik besluit om tweede kerstdag meubels te gaan kijken, kan dat. Als ik in het bos wil wandelen, hoef ik alleen maar de deur uit te stappen en te gaan. Ik hoef met niemand rekening te houden.
Ik denk dat kerststress vooral wordt veroorzaakt door verwachtingen. Met kerst wordt verwacht dat je vredig bent te midden van je dierbaren. Maar wat als die dierbaren het vredig-zijn van je eisen? Wat als je elkaar niet zo goed ligt? Wat als er onuitgesproken irritaties zijn?
En als ik besluit mijn kerst zonder familieleden door te brengen?
Soms lijkt kerst wel een snelkookpan van emoties. Vind jij dat ook?
Kerst: vrede op aarde?
Wat als ik mijn verwachtingen overboord gooi? Geen:
- Verwachting dat ‘alles’ klaar is
- Verwachting dat iedereen aardiger is dan op andere dagen
- Verwachting dat ik degene ben die ‘het’ regelt
- Verwachting dat ik spontaan mij sereen en vredig voel
- Verwachting dat anderen precies doen wat ik wil
- Verwachting dat ik precies doe wat anderen van mij verwachten
Maar in plaats daarvan:
- Minder doe
- Geniet van het moment
- Een imperfecte kerst van maak
- Vaker lach
- Aandacht geef aan de behoefte van een ander
- Accepteer dat kerst een tijd van inkeer is
- Luister naar mijn gevoel
Mijn kerstwensen voor je zijn
- Dat je doet waar je blij van wordt
- Dat je kerst viert op de manier die bij je past
- Dat je de ander in zijn waarde laat
- Dat je openstaat om te ontvangen
- En dat alle 365 dagen van het jaar geluk met je meereist
Fijne kerstdagen
Lieve groeten
Thea van Dijk
Afbeelding van Iván Tamás via Pixabay
Verder lezen
